22 Kasım 2011
Olmak ya da Olmamak
Mehmet Bedri Gültekin
“Dört ayak üzerinde yürümek”
Hikaye inanılmazdır. 19. yüzyıl sömürge Hindistan’ında, şehrin bir yerinde İngiliz Vali birgün tellallar çıkartır sokaklara ve yeni emrini duyurur herkese: “Yarından itibaren Hintlilerin iki ayakla yürümeleri yasaklanmıştır. Evinden dışarı çıkacak olan Hintli, dizleri ve elleri üstünde, yani dört ayakla yürüyecektir.”
Ertesi gün, dışarı çıkan yerli halktan insanların, gerçekten de dört ayak pozisyonunda yürümeye çalıştıkları görülmüştür. İngiliz Vali, daha sonra bu olayla ilgili olarak “İnsanların bu emre uyabileceklerini hiç düşünmüyordum.” dediği söylenir.
Mart ayından beri yaşadığımız bu gelişmeler, AKP iktidarının izlediği politikalar ve bütün bunlarla ilgili olarak bazı siyasi partilerin ve çeşitli toplum kesimlerinin aldığı tavrı görünce, aklımıza hep bu iki asır öncesinin hikayesi geliyor.
2011’İN TÜRKİYESİ
Son bir yıldır Türkiye’de de “inanılmaz” gelişmeler yaşıyoruz.
Atlantik ötesinden emir geliyor; Haçlı Ordusu’nun kuyruğuna takılıyor ve Libya’da kardeşlerimizi linç ediyoruz.
Bir emir daha geliyor; komşumuz, dostumuz ve kardeşimiz Suriye’de iç savaş çıkarmaya soyunuyoruz. Amerika’nın çıkarı için kendimizi savaşın ateşine atıyoruz.
İnanılmaz bir “akıl tutulması” yaşıyoruz toplum olarak. “Dört ayak üzerinde yürüyoruz” ve bunu normal görüyoruz.
ABD VE AB’NİN POLİTİKASI
Amerika, Irak’ta yenilmiştir ve bu yılın sonuna kadar bu ülkeden askerlerini çekecektir. Çekilmeden önce atacağı adımlarla bu yenilginin zararlarını telafi etme peşindedir.
Öte yandan Avrupa Birliği, büyük bir ekonomik krizin pençesindedir. Fransa, İngiltere ve İtalya gibi ülkelerin, üstesinden gelemeyecekleri bir borç yükünün altında oldukları biliniyor. Geçen yüzyılların bu büyük sömürgecileri umutsuzca tarihte kalan yağmacılıklarını hatırlamışlardır. Ortadoğu’nun zenginlikleri üzerine oturarak dertlerine derman bulmak çabası içindedirler.
Amerika ise, Irak, Afganistan, Lübnan ve Osetya’da yaşadıklarından sonra doğrudan bir askeri macerayı göze alamamaktadır. Bunun yerine bulunan çözüm taşeron kullanmaktır. Ateşteki kestaneler “maşa” ile alınacaktır.
İşte bu noktada AKP’ye görev verilmektedir.
DÖRT AYAK ÜZERİNDE YÜRÜYENLER
AKP’yi bu noktada “dört ayak üzerinde yürüyen” Hintli pozisyonunda görmemek gerekir. AKP , “İngiliz Vali”nin yanındadır. Emri halka duyuran “tellal”dır. Veya İngilizlerin verdiği üniformanın içindeki “polis”, “bekçi” veya “asker”dir.
Dört ayak üzerinde yürüme pozisyonunda olanlar ise CHP ve MHP başta olmak üzere mevcut Partilerin büyük çoğunluğu ile sendika, meslek odası, demokratik kitle örgütü ve benzeri toplum kesimleridir.
Türkiye göz göre göre, adım adım bir felakete doğru itilmektedir. Her adım sonrasında sözünü ettiğimiz örgüt ve kesimlerin tavrına baktığımız zaman; “dört ayak üzerinde yürüyün emrine uyuyorlar” diye düşünüyor insan.
Örneğin Libya’ya yönelik NATO bombardımanına Mecliste “Evet” oyu veren CHP ve MHP’nin tutumunu nasıl değerlendirmeli?
Türkiye dost ve Müslüman bir ülkeyi Haçlı emperyalistlerle birlik olarak arkadan hançerledi. Üstelik bombalamada kullanılan gerekçe “zalim yönetime karşı halkı korumak” yarın kendisi için kullanılacağını bile bile.
CHP ve MHP, AKP’nin suç ortaklarıdır. Peki toplumumuzun bir bütün olarak Libya’ya yapılan alçakça saldırıya tepki verdiğini söyleyebilir misiniz? Ne yazık ki Hayır! İşçi Partisi’ni ve toplumumuzun küçük bir kısmını ayıralım. Geri kalanı için söylenecek söz şudur: Amerika ve müttefikleri bile “dört ayak üzerinde yürüyün” dediler ve biz de emre uyduk.
BETERİN BETERİ: SURİYE POLİTİKASI
Gelelim Suriye’ye:
Amerika yıl sonundan önce Suriye kalesini düşürmek istiyor. Aksi takdirde karşısında İran, Irak, Suriye ve Lübnan’dan oluşan bir cephe ortaya çıkacak!
AKP’nin konumu belli. “Görevli” görevini yapıyor. “Aslansın, kaplansın” iltifatları, “Yeni Ortadoğu’nun lideri Türkiye” pohpohlamaları, “dünya krizde, Türkiye uçuyor” yalanları; AKP’den çok halkı kandırmak için. Ama bütün bu tantana içinde olan ise şu: Türkiye Amerika’nın çıkarı için bu kez resmen savaşa sürülüyor.
Suriye’yi iç savaşa götürme, parçalama ve böylece Bölgede anti Amerikan bir cephe oluşmasını engelleme görevi Türkiye’ye verilmiş durumda. Ama bu “görevi” yapan Türkiye’nin kendisi parçalanma ve iç savaş tuzağının içine çekilmiş olacak.
Böyle bir gidişe bütün milletin ayağa kalkması gerekmez mi?
CHP, MHP ve diğer partilerin muhalefet edecekleri birinci konunun Suriye politikası olduğu üzerinde konuşmaya gerek var mı?
Aynı durum bütün toplum kesimleri için geçerlidir.
MHP’ye bakıyorsunuz: Kulakları sağır, gözleri kör. Savaş davullarını duymuyor, yola çıkarılmış savaş arabalarını görmüyor.
CHP ise bir başka havada. Davetiye tartışması yapıyor veya benzer başka biçimsel ve ancak yüzüncü dereceden önemli olabilecek konularla meşgul.
TÜSİAD’tan TOBB’a, ülkenin bütün zenginliklerinin üzerine oturanlara bakıyorsunuz. Bir yandan AKP’nin tehditleri önünde secdeye varmışlar. Öte yandan Batılı merkezlerden yapılan “Turbo Türkiye” propagandasının cazibesine kendilerini kaptırmışlar ve “AKP öyle ama ekonomimiz de böyle” yalanı ile kendilerini avutuyorlar.
Böylesine bir gafletin bedeli, hiç kuşku yok ağır bir fatura olacaktır. Türkiye ne yazık ki o ağır faturayı ödemek zorunda kalacağı günlere doğru yol almaktadır.
--
Bu mesajı şu gruba üye olduğunuz için aldınız:
Google Grupları "pınarslayt" grubu.
İlginc buldugunuz POWER-POİNT (SLAYT-PPS) yayinlandigi gruptur. Sizinde paylasacaginiz slaytlar varsa gonderin. mutlaka eki slayt olsun
*Herkese açık web sitesi*
http://groups.google.com/group/pnarslayt
*E-posta*
pnarslayt@googlegroups.com
kaliteli slayt grubu
Daha fazla seçenek için, http://groups.google.com/group/pnarslayt?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
