{oykusel@googlegroups.com} mevlanadan

Mevlana'dan...

Hayattan ne ogrendim?

Sonsuz bir karanligin icinden dogdum. Isigi gordum, korktum. Agladim.

Zamanla isikta yasamayi ogrendim.

Karanligi gordum, korktum.
Gun geldi sonsuz karanliga ugurladim sevdiklerimi. ..
Agladim.

* * *
Yasamayi ogrendim.
Dogumun, hayatin bitmeye basladigi an oldugunu;
aradaki bolumun, olumden calinan zamanlar oldugunu ogrendim.

* * *
Zamani ogrendim.
Yaristim onunla...
Zamanla yarisilmayacagini, zamanla barisilacagini, zamanla ogrendim...

* * *
Insani ogrendim.
Sonra insanlarin icinde iyiler ve kotuler oldugunu...
Sonra da her insanin icinde iyilik ve kotuluk bulundugunu ogrendim.

* * *
Sevmeyi ogrendim.
Sonra guvenmeyi...
Sonra da guvenin sevgiden daha kalici oldugunu,
sevginin guvenin saglam zemini uzerine kuruldugunu ogrendim.

* * *
Insan tenini ogrendim.
Sonra tenin altnda bir ruh bulundugunu. ..
Sonra da ruhun aslinda tenin ustunde oldugunu ogrendim.

* * *
Evreni ogrendim.
Sonra evreni aydinlatmanin yollarini ogrendim.
Sonunda evreni aydinlatabilmek icin once cevreni aydinlatabilmek gerektigini ogrendim.

* * *
Ekmegi ogrendim.
Sonra baris icin ekmegin bolca uretilmesi gerektigini. ..
Sonra da ekmegi hakca ulesmenin,

bolca uretmek kadar onemli oldugunu ogrendim.

* * *
Okumayi ogrendim.
Kendime yaziyi ogrettim sonra...
Ve bir sure sonra yazi, kendimi ogretti bana...

* * *
Gitmeyi ogrendim.
Sonra dayanamayip donmeyi...
Daha da sonra kendime ragmen gitmeyi...

* * *
Dunyaya tek basina meydan okumayi ogrendim genc yasta...
Sonra kalabaliklarla birlikte yurumek gerektigi fikrine vardim.
Sonra da asil yuruyusun kalabaliklara karsi olmasi gerektigine aydim.

* * *
Dusunmeyi ogrendim.
Sonra kaliplar icinde dusunmeyi ogrendim.
Sonra saglikli dusunmenin kaliplari yikarak dusunmek oldugunu ogrendim.

* * *
Namusun onemini ogrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk oldugunu;
gercek namusun, gunah el inin altindayken, gunaha el surmemek oldugunu ogrendim.

* * *
Gercegi ogrendim bir gun...
Ve gercegin aci oldugunu...
Sonra dozunda acinin,

yemege oldugu kadar hayata da lezzet kattigini ogrendim.

* * *
Her canlinin olumu tadacagini,
ama sadece bazilarinin hayati tadacagini ogrendim.

Ben dostlarimi ne kalbimle nede aklimla severim.
Olur ya ...
Kalp durur ...
Akil unutur ...
Ben dostlarimi ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur ...

MEVLANA

--
Bu mesajı şu gruba üye olduğunuz için aldınız: Google
Grupları "ÖYKÜSEL" grubu.
Bu gruba posta göndermek için , mail atın : {oykusel@googlegroups.com}
Bu gruba üyeliğinizi sonlandırmak için şu adrese e-posta gönderin:
oykusel+unsubscribe@googlegroups.com
Daha fazla seçenek için,
http://groups.google.com.tr/group/oykusel?hl=tr?hl=tr adresinde bu
grubu ziyaret edin