26 Mayıs 2011 19:32
İşin Aslı
Emekli Bir generalden
yorumlar..
Her şey 1991 yılı başında ABD'nin Körfez saldırısıyla başladı.
ABD, Bağdat'a yürümedi.
Bunun yerine Irak'ın kuzeyinde bir Kürt isyanı kışkırttı.
Arkasından, Irak Ordusunun 36.
enlemin kuzeyine geçmesini önleyerek buradaki
Kürt oluşumunu güvence altına aldı.
ABD'nin planı şuydu:
Önce Kuzey Irak'ta bir Kürt Devleti kurmak
ve
sağlamlaştırmak, sonra Irak'ı tümüyle işgal etmek.
Kuzey Irak'taki yeni devleti Türkiye'nin güneydoğusu,
Suriye'nin doğusu ve İran'ın batısından koparacağı parçalarla birleştirerek
Büyük Kürdistan'ı,
yani
ikinci İsrail'i kurmak.
Bu projenin ismini biliyorsunuz:
Büyük Ortadoğu Projesi
(Cumhurbaşkanı ve Başbakanımız bu projenin resmi eş başkanlarıdır)
Türkiye'deki bütün hükümetler,
İncirlik'e yerleşen Çekiç Güç'ün görev süresini uzatarak
ABD'nin Kuzey Irak'taki Kürt oluşumunu desteklemesine yardımcı oldular.
TSK,
bu süreçte
Kuzey Irak'taki oluşum üzerinden
Türkiye'nin bölünme tehlikesini erken algıladı
ve
ABD ile karşı karşıya gelinmesinin kaçınılmaz olduğunu da farketti.
İlk Olay:
Torumtay'ın istifası
Özal'ın,
"kuzeyden Irak'a girme"
emrini uygulamamak için
Genelkurmay Başkanı Necip Torumtay
istifa etti.
Böylece TSK,
Amerikan planlarında rol almaya direneceğinin ilk işaretini vermiş oldu.
O andan itibaren TSK'ya karşı ABD
"tetik" düşürmeye karar verdi.
"Ergenekon"
tertibinin planlanmaya başlanması,
o zamandır.
Sovyet tehditine karşı kurulmuş olan
Özel Harp Dairesi
(ÖHD) Amerikan güdümündedir
ve
Sovyetler yıkıldığı için tehlike ortadan kalkmıştır.
Şimdi tehdit, Kuzey Irak'taki ABD varlığından gelmektedir,
dolayısıyla,
"ABD güdümündeki"
ÖHD, "ABD'den gelen bir tehdide karşı"
kullanılamaz.
Geçmişteki kontrgerilla eleştirileri TSK'da zaten belli bir rahatsızlık yaratmıştı.
Genelkurmay Başkanı Doğan Güreş,
ÖHD'i yeniden örgütledi,
ismini Özel Kuvvetler Komutanlığı (ÖKK) olarak değiştirdi.
Yıl 1991.
ÖKK'nın PKK'yı hedef alması ve Kuzey Irak'ta kurulan devlete karşı tavır alması,
Amerikan denetiminden kurtulma çabasının başlangıcıdır.
"Tugay" düzeyindeki ÖKK, "tümen" düzeyine çıkarıldı.
Ankara'da ÖKK için yeni bir eğitim tesisi yapımına başlandı ama ABD bundan çok rahatsız oldu,
"kullandığı" pek çok kişi aracılığıyla,
tesis inşaatında yolsuzluk yapıldığı iddiasıyla mesnetsiz davalar açılmasını sağladı,
ÖKK eğitim tesislerinin yapılmasını uzun süre felce uğrattı.
ABD'nin Kuzey Irak'taki planlarını bozan bir planı uygulamakta olan Org. Eşref Bitlis,
Amerikan Çekiç Güç helikopterlerinin PKK'ya silah ve malzeme attığını saptadı ve bunu bildirdi.
Org. Eşref Bitlis, Jandarma Genel Komutanı olarak,
Amerika'nın Türkiye'nin toprak bütünlüğünü hedef aldığını gördüğü, bu tehlikeyi önlemek amaçlı,
savunmaya yönelik bir strateji geliştirdiği için Amerika tarafından derhal "hedef"e seçildi.
Org. Bitlis helikopterle Kuzey Irak'a giderken,
bu yolculuk önceden ABD'ye haber verilmiş olmasına rağmen
iki Amerikan savaş jeti yakın uçuş yaparak oluşturdukları vakumla helikopteri düşürmeye çalıştılar
ama deneyimli helikopter pilotunun dalış manevrasıyla bu girişim sonuç vermedi.
Bu saldırıdan hemen sonra telsizle Amerikalılara
helikopterde orgeneralimiz olduğu tekrar bildirildi ama Amerikan savaş jetleri saldırıyı tekrarladılar.
Helikopter pilotu büyük bir çabayla yeniden dağların arasındaki derin vadilere dalarak kurtulmayı başardı.
CIA tarihinin en önemli suikastlarından birisi
17 Şubat 1993 günü gerçekleşti:
Uçağına yapılan sabotaj sonucunda
Org. Bitlis şehit edildi.
Ağustos 1994'de Genelkurmay Başkanı olan İsmail Hakkı Karadayı döneminde
Eşref Bitlis Planı "uygulandı" ve Kuzey Irak'a Çelik Harekatı yapıldı.
35 bin Mehmetçik Mart 1995'de Kuzey Irak'a girdi.
Kuzey Irak'a giren TSK,
ABD'nin "egemenlik alanı"na da girmiş oldu.
Bölge ABD ordusunun işgali altındaydı.
ABD'nin Foreign Affairs, Foreign Reports,
Mediterranean Quarterly ve Joint Forces Quarterly gibi "yarı-resmi" organlarında
"Türk komutanlar hizadan çıktı",
"Türk Ordusu ABD-Türkiye ilişkilerini bozuyor"
türünden görüşlere yer vermeye başladılar.
Çelik Harekatı öncesinde CIA'nın Moskova İstasyon Şefinin CNN televizyonunda Türkiye'nin
'"karışacağını" dünyaya şöyle ilan etti:
"Önümüzdeki dönemde dünyanın en çok karışacak ülkesi Türkiye'dir.
Şu anda Türkiye, gizli servislerin gündeminde ilk sıraya yerleşmiştir."
Gazi Mahallesi olaylarından birkaç gün önce,
ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Holbrooke,
Türkiye'nin Kuzey Irak sınırında yaptığı yığınağı durdurmak istediklerini şu "ifadelerle" belirtti:
"Kuzey Irak sınırına asker yığıyorsunuz.
Önümüzdeki günlerde terör olaylarının artma ihtimali var.
Oraya yapacağınız bir harekatta dikkatli olmanızı tavsiye ederim"
CIA Şefinin ve Holbrook'un
"haber verdiği gibi",12 Mart 1995 gecesi İstanbul'da Gazi Mahallesi olayları başladı.
TSK bu tehditi önemsemedi ve Çelik Harekatı yapıldı.
NATO tarafından, üye ülkeleri komünizmden korumak için kurulan kontrgerilla
(diğer adları Gladio ve SÜPER NATO) örgütleri,
İtalyan savcının ispatladığı gibi, CIA tarafından yönetiliyordu
ve
esas görevleri bu ülkelerdeki hükümetlerin ABD kontrolünden çıkmalarını önlemekti.
Türkiye'de ÖHD de kontrgerilla ile bağlantılıydı.
1991 yılında Özel Harp Dairesi'nin Özel Kuvvetler Komutanlığına
(ÖKK) dönüştürülmesi aslında bir "ulusallaştırmaydı".
ABD bu kuruluştan dışlanıyor ve hedef,
Kuzey Irak'tan yöneltilen tehdite karşı mücadele olarak tanımlanıyordu.
ABD,
"kontrgerilla yapılanmasında
TSK yerine polisi koyma"
denemesine girişti.
1973'den beri İçişleri Bakanlığı içinde örgütlenen
"İslamcı Cunta", artık "Fethullahçı Gladio"
olarak kontrgerilla içinde TSK'dan boşalan yeri alıyordu.
“Fethullahçı Gladio”nun ilk büyük organizasyonu da 1995 Gazi olaylarıdır.
ABD ordusu, özellikle Çekiç Güç,
Irak'ın kuzeyinde 7500 "CIA Peşmergesi"nden oluşan bir askeri güç örgütlemişti.
Eylül 1996'da, Eşref Bitlis Planı gereğince Barzani,
Türk Genelkurmayının yönlendirmesi sonucu
Saddam yönetimiyle işbirliği yaparak CIA Peşmergelerini dağıttı.
200'e yakın ölü veren CIA Peşmergeleri,
ABD tarafından Guam Adası'na taşındı.
ABD kaynakları, bu harekatı
"ABD'nin Vietnam'dan sonraki en büyük yenilgisi"
olarak değerlendirdi.
Bu harekattan 20 gün önce bir tuğgeneral, Aydınlık dergisine bir demeç vererek
Eşref Bitlis'in uçağının ABD'ye bağlı Gladio görevlileri tarafından düşürüldüğünü açıkladı
ve dergi de 25 Ağustos 1996 tarihli sayısında bu haberi yayınladı.
TSK, Çelik Harekatını Başbakan Çiller'e haber vermeden gerçekleştirmişti
çünkü Çiller'in ABD'ye "örgütsel" bağlılığı TSK tarafından biliniyordu.
28 Şubat harekatının en önemli başarısı,
Fethullah Hocaya indirdiği darbe oldu.
Fethullah Hoca kaçıp ABD'ye yerleşti.
Mayıs 1997 YAŞ toplantısında
"160 subayın irtica bağlantısı nedeniyle ordudan atılması",
başbakan Erbakan'a onaylaması için "
dayatıldı".
Bu uygulama, ordu içindeki Gladio'yu,
yani
ABD görevlilerini temizlemek anlamına geliyordu
çünkü kontrgerilla,
artık “Fethullahçı Gladio”ydu.
28 Şubat kadrosu içinde
"ABD'nin Truva Atı"
olan bir de general vardı:
Çevik Bir.
Çevik Paşa da hemen sonra TSK tarafından sessizce tasfiye edildi
ve sadece bu nedenle bile, "İrtica", 2002 yılı sonuna kadar iktidara el koyamadı.
1994-1998 arasında genelkurmay başkanı olan
Org. Karadayı şunları yaptı:
ABD ve NATO yuvalanmasını,
yani kontrgerillayı genelkurmay karargahından çıkardı.
Özel Kuvvetlerin ulusal amaçlar için kullanılmasına yönelik önlemleri geliştirdi.
Özel Harp subaylarımızın Çin'in Uygur bölgesinde
ve Çeçenistan'da "kullanılmasına" engel oldu.
1998 yılında genelkurmay başkanı olan Org. Kıvrıkoğlu,
ABD'nin bölge ülkeleri için tehdit oluşturduğunu "açık bir dille" belirtti.
Kıvrıkoğlu, Washington ziyaretini iptal etti ve NATO döneminde
"ABD'yi ziyaret etmeyen ilk ve tek Genelkurmay Başkanı"
olarak tarihe geçti.
Kıvrıkoğlu,
"28 Şubat'ı BİN YIL sürdürmeye kararlıyız"
diyen komutandı.
Demek istediği aslında, "ABD tehdidine karşı, bin yıl da sürse direnilecek" olduğuydu.
Mesajı alan ABD, aynı sözcüklerle yanıt verdi:
BİN YILIN MEYDAN OKUMASI
(MILLENIUM CHALLENGE 2002) !
ABD, "bu" isim altında,
24 Temmuz 2002'de Nevada çölünde
Türkiye'yi işgal tatbikatı yaparak "gözdağı" verdi.
Bu, "ABD tarihinin" en büyük askeri tatbikatıydı.
ABD'nin yarı resmi ajansı olan ASSOCIATED PRESS,
"tatbikatın Türkiye'yi işgal senaryosu üzerine kurulu olduğunu"
açık açık yazdı.
Tatbikat senaryosu alabildiğine ilginçti.
Assoc. Press'e göre, tatbikatın resmi senaryosu şu şekildeydi:
Türkiye'de bir "deprem" oluyor (!) ve TSK, “karışıklığı önlemek için” yönetime el koyuyordu.
Bunun üzerine ABD Deniz Kuvvetleri önce Kıbrıs'ı kuşatıyor ve "96 saat içinde" "hedef ülkeyi" işgal ediyordu.
"96 saat", TSK'nın bir dış saldırıya karşı hazırlanması için gerekli olan minimal süredir ve bu süre, TSK tarafından "kozmik sır" düzeyinde saklanıyordu (saklandığı “sanılıyordu”).
Tatbikatta işgal süresi olarak "96 saat" seçilerek,
"hedef ülkenin Türkiye olduğu", "anlayan kişilere"
anlatılıyordu...
O dönemde Dışişleri Bakanı olan Gül,
2 Nisan 2003 günü ABD Dışişleri Bakanı Powell ile Ankara'da 2 sayfa 9 maddelik bir
"gizli anlaşma" yaptığını itiraf etti.
Gül, anlaşma içeriğini "açıklayamayacağını", "gizli olduğunu" söyledi.
13 Temmuz 2003'de Doğu Perinçek bu gizli anlaşmanın maddelerini açıkladı.
Birinci madde:
"TSK ve ÖKK 4 ay içinde Kuzey Irak'tan çekilecek"
şeklindeydi.
Gül'ün yaptığı bu gizli anlaşmadan
3 ay sonra,
ABD ordusu "Türk askerinin başına çuval geçirdi".
"Çuval geçirme" eylemi, gizli anlaşmanın uygulanması için bir "ihtar"dı.
Başbakanımızın o günlerde kullandığı
"Müzik notası"
vecizesi, yine,
"anlaşmanın uygulanması gerektiğine"
ilişkin TSK'ya yönelik bir uyarıydı.
"Biz anlaşma yaptık,
Kuzey Irak'tan çık artık" diyordu Başbakan, TSK'ya.
ABD Savunma Bakanı Rumsfeld'in,
"Çuval olayı"ndan sonra Başbakan Erdoğan'a gönderdiği mektupta şöyle deniyordu:
"TSK (ÖKK kastediliyor) Kuzey Irak'ta sizin bilginiz haricinde eylemler yapmaktadır"
Rumsfeld, çuvalı "Erdoğan'ın değil",
"TSK'nın başına geçirdiklerini" böylelikle anlatarak,
Başbakan Erdoğan'ın "içini rahatlatmak" istiyordu.
Ulusal devlet ve Kemalizm karşıtı açıklamalar yapan, Milli Egemenlik ve Milli Güvenlik kavramlarının "artık geçersiz olduğu" açıklamalarını yapan Org. Hilmi Özkök, böylece, tarihe "başına çuval geçirilen komutan" olarak kaydedildi.
Buna ses çıkarmadı, böylece "Ergenekoncu" olarak suçlanmaktan kurtuldu.
"Başına çuval geçirilmesi"ne
ve Kuzey Irak'tan çıkarılmasına rağmen
"akıllanmayarak" sınır ötesi harekatta ısrar eden
TSK'ya karşı,
Org. Torumtay zamanından beri hazırlanmakta olan organizasyon
artık açığa çıkarılacaktı ve düğmeye basıldı.
"ABD'ye direnen
5 Genelkurmay Başkanı"
ve
destekleyici tüm unsurlar
"Ergenekon çetesi"
olarak suçlanacaktı.
Suçlama belgeleri aslında çoktan hazırdı,
ama Org. Özkök "Ergenekoncu olmadığından",
onun görev süresince organizasyon "uykuya" yatırılmıştı.
Organizasyonun
uykudan uyandırılmasının ilk işareti Org. Büyükanıt'a karşı kullanılan "Şemdinli olayı"dır.
O günlerde, Büyükanıt "çete kurmakla" suçlandı fakat sonuç alınamadı.
Fehmi Koru, "Taha Kıvanç" imzasıyla Yeni Şafak gazetesinde yayınlanan
30 Nisan 2001 ve 1 Mayıs 2001 tarihli yazılarında
"Yeniden kurulsun diye hakkında rapor hazırlanan Ergenekon,
çok kapsamlı, bir partiyle irtibatı bulunmayan,
'devleti yapılandırma' amaçlı bir örgüt" demektedir.
Koru, yazısında 24 sayfa olduğunu söylediği bu dokümanın
sonunda yazanın adının bulunduğunu da belirtmektedir.
Ne var ki, şimdi bu “masum” tanımlamadan vazgeçilmesi,
daha büyük ve kapsamlı bir düzeneğin çalıştırılması zorunludur.
Bu,
günümüzde devam eden
Ergenekon davasıdır.
ABD'nin belirli-belirsiz "her tür" desteğiyle iktidara gelen AKP,
Büyük Ortadoğu Projesi kapsamında ABD'ye
"sorun çıkarmadan"
eş başkanlık yapabilmek için,
başta TSK olmak üzere tüm ulusalcı güçleri saf dışı etmek zorundadır.
Plana göre, bu dava sürecinde komutanlar yıldırılacak ve
"1991 öncesinde olduğu gibi"
ABD ile tam uyumlu olarak görev yapmaları sağlanacaktır.
AB'nin de "bir kriter" olarak dayattığı gibi,
TSK
"sivil otoriteye"
tabi olacak,
kendisine Atatürk tarafından verilmiş olan
"ulusal bütünlüğü ve laik cumhuriyeti koruma"
görevini unutacaktır.
"AKP sivil darbe ile değil, seçimle geldi"
itirazı yapacak olanlara da şunları söylemeliyim:
CIA'nın yan kuruluşu Rand Corporation'un yayın organlarında
ve
ABD strateji merkezlerinin hazırladıkları raporlarda şöyle deniyor:
"ABD artık ANAP ve DYP gibi partilerle Türkiye'yi kontrol edemez,
Fazilet Partisi'nin başına yenilikçi kanadın geçmesi,
Tayyip Erdoğan'ın Başbakan
, Abdullah Gül'ün de Dışişleri Bakanı olması halinde
ABD Türkiye'yi kontrol altında tutmaya devam edebilir."
20 Ekim 1996, Abramowitz:
"Erdoğan, Erbakan'ın yerini almalıdır"
(bu tarih, 3 Kasım 2002 seçimlerinden “6 yıl” öncesidir !)
******************************
--
Bu mesajı şu gruba üye olduğunuz için aldınız:
Google Grupları "pınarslayt" grubu.
İlginc buldugunuz POWER-POİNT (SLAYT-PPS) yayinlandigi gruptur. Sizinde paylasacaginiz slaytlar varsa gonderin. mutlaka eki slayt olsun
*Herkese açık web sitesi*
http://groups.google.com/group/pnarslayt
*E-posta*
pnarslayt@googlegroups.com
kaliteli slayt grubu
Daha fazla seçenek için, http://groups.google.com/group/pnarslayt?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
