Kimden: Latif Cevdet <latifcevdet@hotmail.com>
Tarih: 17 Ocak 2012 21:55
Konu: ertuğrul kazancı makale
Kime: kotanlartr@googlegroups.com
(Cumhuriyet Gazetesinin 15 Ocak 2012 tarihli sayısında yayımlanmıştır.)
DEVLET SAYGINLIĞI
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Devlet aygıtı için en kötü durum; halkına yabancılaşarak, korku ve baskıyı yönetsel bir araç durumuna getirmektir. Despotizm, böylesine bir yöntemi “güçlülük” olarak niteler.Yadsınacak olan da budur.Çünkü ancak;akıl,bilim ve çağcıllıktan güç alınabilir.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ertuğrul KAZANCI/Eğitimci-Hukukçu
Devlet,en kısa tanımlamayla;“halk organizasyonudur”. Halk, üzerinde yaşadığı topraklarda;siyasal, sosyal ve ekonomik açılardan güvenceli yaşam koşulları sağlamak amacıyla devlet kurumsallığını oluşturur.Yine halk, ortak bir kültür geliştirerek , devleti adil ve demokratik işleyiş olgunluğuna eriştirir.
Devlet; “halkçı” olduğu oranda saygındır. Yoksa “ceberut” bir organizeyle yurttaşlarının özgürlüklerini geri alan,ilerici ve toplumcu kıstaslara dayanmayan devlet yönetimi, ancak mutsuzluklar yaratır.Belli kesimlere dayalı olarak hareket ettiği zaman da oligarşinin itici zırhına bürünür.İşte bu tür bir devlette,kamu yararı açısından olumlu yanlar kalmaz.Böylesi bir gidiş,o ülke ve ulus için artık umutsuz geleceklere dayalı bilinmeyen karanlıkları da beraberinde getirir.
Devlet aygıtı için en kötü durum; halkına yabancılaşarak, korku ve baskıyı yönetsel bir araç durumuna getirmektir. Despotizm, böylesine bir yöntemi “güçlülük” olarak niteler.Yadsınacak olan da budur.Çünkü ancak;akıl,bilim ve çağcıllıktan güç ve kudret alınabilir.Ama totaliter karaktere bulaşanlar,kendilerine ve dünya halklarına getirdikleri felâketleri hesap edemezler.
Feodal, şoven, teokratik ve liberal kıstasları, geniş halk kitlelerinin aleyhine seferber eden siyasal erkler,ancak;serüvenci ve saldırgan kimlikle ayakta kalabilir.Ama tarih, hukuk dışı kuşatmalara başvuranların;tepkiler yaratan ve sorunlar çıkaran umarsız öykülerini çok kaydetmiştir.
Bir irdeleme:
Ülke tarihimizde; “tek parti, tek şeflik” tanımlamasıyla anılan bir dönem vardır.Bilinmelidir ki; halkçı-devletçi ulusal bir güç kaynağı, kurtuluş ve kuruluş yıllarında o dönemin onurla ardında durmuştur. Cumhuriyet kazanımlarının tümü ve devrimin çelik ivmesi, o süreçte yer almıştır.
Mütareke döneminin“Hürriyet ve İtilâf” geleneğini temsil eden 1925 ve 1930 yıllarının “Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası” ile “Serbest Fırka”nın siyasal öykülerini iyi bilmek gerekir. Birisi iç isyanlarla ilişki kurarken bir diğeri de ne kadar karşıdevrimci varsa barındırmıştır.Biri mahkeme kararıyla kapatılırken bir ötekisi de kendisini dağıtmıştır.Rejim, halkla bütünleştiği için başkaca siyasal partiler,desteksiz kalacaklarından ortaya çıkamamışlardır.Yoksa,siyasal parti kurmanın yasaklanması yoktur.Yasal her olanak vardır.İkinci Dünya Savaşının zorluklarından siyasal anlamda ustaca yararlananlar,1945 sonrası, yine rejimin demokrat tavrının öncülüğündeki güvencelerle yol almışlardır.
Devletin tüm kurumlarını ellerine geçirerek başta kalmanın art niyetli uğraşları, 1950’lerden bu tarafa Türkiye’de yaşanmaktadır. Polis devleti sistemiyle ülkeyi yöneterek hukukun üstünlüğüne tanımayan karşıdevrime özgü davranışlar, olağanlaşmıştır.
Bu ülke kurtuluş ve kuruluş yıllarındaki antiemperyalist tutumdan uzaklaştırılmıştır. “Tam bağımsızlık” ilkesi, emperyalist ülkelere yandaşlıkla yıllardır örselenmiştir.“Mazlum ulusların” kapitalizme başkaldırı öncülüğünden, zalim paktların sömürgen artçılığına düşülmüştür.Yabancıların işgal etmedikleri; liman ve tersaneler kalmamıştır. Topraklar, karşılıklılık esasına uyulmaksızın peşkeş çekilmiştir.“Kamu İktisadi Teşekkülleri”; iç ve dış sermayeye armağan edilmiştir.
Türkiye, gözaltılar ülkesidir. Yıllarca yapılan yargılamaların,ucu açık şekilde sürdüğü gözlenmektedir. Kolluk güçleri, adli nitelikte görev yapmaktadırlar.1925 yılında kapatılan tekke ve zaviyelerle, Şeyhliklere bağlı cemaat kümeleşmelerinin önlenmesinde ülke ve ulus için ne denli toplumsal yararlar olduğu bir kez daha anlaşılmaktadır.
Türkiye’deki genel durum Nâzım Hikmet’in bir şiirindeki dizesiyle:“Hava kurşun gibi,ağır mı ağır..”uyarıncadır.Halk, her gün yeni gerilimlerle yaşama başlamaktadır. Yarınları güvenceli insanların huzurunu duyma özlemi, arttıkça artmaktadır. İnönü’nün deyişiyle:“Devlet yönetme sanatı olan siyaset” kimilerinin; kaset, şantaj,takip ve iletişim korsanlıklarıyla anılır olmuştur.Ülke sevgisi törpülenerek,değersiz kılınmak için elden gelen yapılmaktadır.“Ulusal aidiyet” duygusu da alabildiğine zayıflatılmaktadır.
Sonuç:
Cumhuriyet ve devrim bilinci belleklerimizde sanıldığından da fazladır. Lozan’dan bu tarafa hesaplaşmalar peşindeki Sevr’ci karşıdevrim cephesi, hiç sanmasın ki; “ağır havadan” kazanç elde etmeyi sürdürecektir.
Bilinmelidir ki, “Kemalist” ideolojiye kendilerini adayanlar; ulusu ve ülkeyi dirlik ve esenliğe ulaştırmanın demokratik devrimci mücadelesinden asla geri çekilmeyeceklerdir.
--
Bu mesajı şu gruba üye olduğunuz için aldınız:
Google Grupları "pınarslayt" grubu.
İlginc buldugunuz POWER-POİNT (SLAYT-PPS) yayinlandigi gruptur. Sizinde paylasacaginiz slaytlar varsa gonderin. mutlaka eki slayt olsun
*Herkese açık web sitesi*
http://groups.google.com/group/pnarslayt
*E-posta*
pnarslayt@googlegroups.com
kaliteli slayt grubu
Daha fazla seçenek için, http://groups.google.com/group/pnarslayt?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
